خودباوری در روایات امام علی(ع)

خودباوری درک توانایی‌ها، ظرفیت‌­ها و مهارت­‌های فردی و شناخت جایگاه والای انسانی بر مبنای جهان‌­بینی الهی است. همچنین خودباوری باور به این امر است که انسان با استفاده از همۀ توانمندی­‌های خویش و یاری جستن از خداوند می‌­تواند به سعادت دنیوی و اخروی دست یابد. هدف از پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل مؤلفه‌­های خودباوری در روایات امام علی(ع) است که با روش توصیفی­ _ ­تحلیلی از نوع تحلیل محتوا انجام گرفته است. یافته­‌های تحقیق حاکی از آن است که مؤلفه‌­های خودباوری در روایات علوی دربرگیرندۀ خودباوری فردی، اعتقادی و نوعی است. خودباوری فردی با باور به ویژگی‌های برتر مخصوص به خویشتن در عرصۀ اعتقاد و عبادت، اخلاق و شخصیت، پیشوایی، رزم‌آوری و دانشوری دارای 1549 مضمون روایت و 92/5 درصد فراوانی است. خودباوری اعتقادی نیز با باور به اسلام به­‌عنوان کامل­ترین دین، برترینِ خلق بودن پیامبر اسلام(ص)، اعتقاد به رسالت جهانی ایشان، و به برترین کتاب بودن قرآن کریم، باورمندی به فضائل خاص ائمه(ع) و به قیام قائم آل­‌محمد(عج) در آخرالزمان دارای 119 مضمون روایت و 7/1 درصد فراوانی است و خودباوری نوعی با اعتقاد به اشرف مخلوقات بودن و امانت­دار الهی بودن آدمی، شش مضمون روایت و چهار درصد فراوانی را داراست.