- دوره‌هادوره های شغلیآکادمی‌هااشتراکسوالات متداولاستعلام مدرکدرباره ماراهنمای سایت
معاون تهیه کننده
نام های دیگر این شغل
AP
توصیف شغل
هیچ دو روزی سر صحنه فیلمبرداری به عنوان دستیار(معاون) تهیه کننده شبیه هم نیست. با طیف گسترده ای از مسئولیت‌ها، طیف گسترده ای از تجربیات در صحنه نمایش به وجود می‌آید. جسیکا لیپمن، معاون تهیه‌کننده، او به برخی از وظایف در مجموعه اشاره کرده و می‌گوید: «بعضی‌وقت‌ها شما وظیفه نوشتن را بر عهده دارید. گاهی اوقات شما وظیفه مصاحبه دارید. گاهی اوقات شما به سادگی استعدادها را مدیریت می کنید یا به آماده سازی کمد لباس آنها کمک می کنید! گاهی اوقات شما همه چیز را انجام می دهید! حقیقتاً هرگز نمی دانید.»
لیپمن می‌گوید این همان چیزی است که در مورد این کار زیبا است: «تاکنون هر پروژه منحصر به خود بوده، بنابراین چیزی به نام «روز عادی کاری» وجود ندارد.» معاونان تهیه‌کننده به عنوان دست راست تهیه‌کنندگان ناظر هستند. که دوباره به این معنی است که وظایف می توانند گسترده باشند.
چشم انداز حرفه ای
تعادل بین کار و زندگی در حرفه‌ای مانند معاونت تهیه‌کننده امری ایده‌آل نیست. شش روز کاری در هفته و همچنین ساعات طولانی بسیار عادی است. شما همچنین می توانید کیلومترها دورتر از خانه باشید. لیپمن می‌گوید: «خدمه و همکاران شما می‌توانند نزدیک‌ترین دوستان شما شوند تا جایی که حتی احساس خانواده به آنها داشته باشید، که بخش مورد علاقه من از رفتن از یک پروژه به پروژه دیگر است.»
لیپمن همچنین با برنامه‌ای این چنینی پیشرفت می‌کند: «موقعیت فعلی من فقط 5 روز در هفته است، بنابراین آخر هفته هایم را برای خودم دارم، و من قدر آن را می‌دانم زیرا اطلاع دارم که هر پروژه این زمان را برای شما فراهم نمی کند.
با این حال، برنامه های 6 روز کاری در هفته باز هم یکی از محبوب ترین برنامه های من هستند، بنابراین همه چیز بد نیست. معاونان تهیه کننده از نزدیک با همکارهای خود کار می‌کنند، اما قطعاً با تولیدکنندگان میدانی، تولیدکنندگان کمپانی، ناظران تولید، داستان پردازان و نمایش‌دهنده‌ها نیز کار می‌کنند. در این زمینه، احتمالاً مستقیماً با بازیگران/استعدادها نیز کار می کنید. ترکیب جالبی است.»
مسیر شغلی
تبدیل شدن به یک معاون تهیه کننده به اندازه سفر شما در صحنه فیلمبرداری ممکن است منحصر به فرد باشد. برای لیپمن، او از همان ابتدا می دانست که می خواهد یک معاون تهیه کننده در برنامه‌های تلویزیون واقع‌نما(Reality Television) باشد. برای اینکه خودش را در این مسیر قرار دهد، فوراً به دنبال شغلی برای سایر تولیدکنندگان بود.
'من از یک منشی آژانس استعدادیابی به یک منشی استودیو، به یک عضو تیم توسعه کمپانی بزرگ تولید، و سپس به حوزه‌هایی که این شرکت‌ها در مجموعه‌هایشان کار می‌کنند، رفتم. برخی از دوستانم حرکاتی مشابه من انجام دادند و برخی دیگر هرگز در زندگی خود روزی را به عنوان منشی کار نکردند.»
لیپمن مجدداً تأیید می کند که هر حرفه ای در زمینه سرگرمی با یک برنامه مشخص همراه نیست: « به عبارت ساده، هیچ طرحی برای چگونگی تبدیل شدن به یک معاون تهیه کننده وجود ندارد - بر خلاف آن، این شغل نیازمند انعطاف پذیری بالا و پذیرا بودن احتمالات بی پایان و گوش کردن به غریزه‌تان، را می‌طلبد.»
گرفتن پروژه ها در این شغل وابسته به این است که چقدر ارتباطات حرفه ای برای خود دست و پا کرده اید و چه کسانی را می‌شناسید. به همین دلیل است که واحد توسعه می تواند مکانی عالی برای شروع باشد. لیپمن نکات شبکه‌سازی عالی برای تبدیل شدن به یک معاون تهیه کننده مشتاق دارد: «تهیه کنندگان در واحد توسعه در شرکت‌های تولید، کسانی هستند که مسئول استخدام (و استخدام دوباره!) اعضای خدمه تولید، مانند معاونان تهیه کننده هستند.
وقتی برای اولین بار به لس آنجلس نقل مکان کردم، به معنای واقعی کلمه تمام دستیاران توسعه/تولید را که می توانستم به قهوه یا نوشیدنی دعوت کردم، و تقریباً 5 سال بعد، این همان چیزی است که من را مشغول به کار نگه داشته است!»
- - بله بگویید، با دعوت به شام یا نوشیدنی از افراد شبکه سازی را شروع کنید.
- - با همه در اتاق یا سر صحنه ملاقات کنید.
- - سخت کار کنید و خود را ارزشمند بدانید.
تجربه و مهارت‌ها
در حالی که هیچ آموزش مشخصی برای تبدیل شدن به یک معاون تهیه کننده وجود ندارد، داشتن مهارت‌های داستان‌گویی کاملا ضروری است. لیپمن نیز بر این نکته تأکید می‌کند که - 'بدون تردید، داشتن غریزه‌ای طبیعی در داستان مهمترین چیز در این تجارت است – این نکته حداقل برای یک معاون تهیه کننده در ژانر تلویزیون واقعیت‌نما صدق می‌کند.
لیپمن همچنین بر ارزشمند دانستن مسیر خود در یک مجموعه تولیدی تأکید می‌کند. او همچنین برای آموزش خود در مورد چشم انداز تلویزیونی فعلی ارزش قائل است: «این که افراد مهم را در چشم انداز صنعت تولید بشناسید، بسیار ضروری است. شناخت تهیه کنندگان در شهر، و حتی شناخت نام کوچک دستیاران آنها نیز ارزشمند است.
از آنجایی که تلویزیون غیرقابل پیش‌بینی است، پیشنهادهای شغلی نیز قابل پیش‌بینی نیستند... بهترین راه برای من برای آماده شدن برای تهیه‌کنندگی این بوده است که در پروژه‌های مختلف تا حد امکان شرکت کنم، به طوری که وقتی یک برنامه جنایی یا یک برنامه رمانتیک فرا می‌رسد، با من تماس بگیرند. در این حالت می توانم بگویم که: 'من تجربه ای در این زمینه دارم' یا حداقل 'من از طرفداران بزرگ این ژانر هستم.'
او همچنین می‌گوید که باید در فرصتهایی که ممکن است پیش بیاید غوطه‌ور شوید: «هرگز از بله گفتن نترسید، حتی زمانی که یک شغل شما را می‌ترساند یا کاملاً با آنچه در ذهن داشتید مطابقت ندارد. ترسناک خوب است! متفاوت بودن هرگز صدمه نمی زند!»
کار به عنوان یک معاون تهیه کننده برای افراد ضعیف نیست. جاه طلبی و تشنه موفقیت بودن ویژگی هایی هستند که ارزشمند هستند.
لیپمن می‌گوید از نشان دادن اشتیاق خود ابایی نداشته باشید: «این در مورد این است که واقعاً پرشور باشید، و نه فقط در مورد بزرگ نمایی آن یا گفتن داستان‌های عالی، بلکه به سادگی یاد می‌گیرید که چگونه یک محصول قانع‌کننده را بدون توجه به پلتفرم، ژانر یا بودجه برای هر کسی که مشتری است ارائه دهید. و مهمتر از همه، متواضع بودن و اعتراف به اینکه چقدر هنوز باید یاد بگیرید و رشد کنید.
آموزش
برای کار به عنوان یک معاون تهیه کننده، مطلقاً هیچ جایگزینی به جای حضور در صحنه فیلمبرداری وجود ندارد. اگر چه لیپمن برای مدرک سینمایی خود نیز ارزش زیادی قائل است: 'مدرک تحصیلی من در سینما/تلویزیون از دانشگاه بوستون برای من از نظر تحصیلات، شبکه سازی، گرفتن پروژه‌ها و فراتر از آن بسیار ارزشمند بوده است.'
با این حال، لیپمن تاکید می‌کند که مسیر هر کس متعلق به خودش است: «برای اینکه نویسنده یا تهیه‌کننده یا کارگردانی که دلتان می‌خواهد باشید، لزوماً نیازی به مدرک 4 ساله لیسانس ندارید. من تحصیلاتم را با هیچ چیز در دنیا عوض نمی‌کنم، اما یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های این صنعت این است که برای تبدیل شدن به یک فرد خلاق و قانع‌کننده، مدرک رسمی لازم نیست.»
